کمپانی سامسونگ در چند سال اخیر موفقیت چشمگیری داشته است ولی آیا این کافی است؟ با وجود رقابت بسیار در بین گوشیهای هوشمند، شاید نیاز باشد که این شرکت دست به اقدامی جسورانه زده و سیستم عاملی مخصوص را بر روی تمام گوشیهای خود اجرا کند، کاری شبیه به بالا رفتن از کوهستانی خطرناک که یا منجر به صعود و پیشرفت شده یا سقوطی وحشتناک را به دنبال خواهد داشت.
نکته جالبی که در مورد سرآمد بودن وجود دارد، این است که همیشه امکان سقوط از راههای مختلفی وجود دارد. در دنیای کسب و کار بسیار هراسانگیز خواهد بود که اگر شما در صدر بوده اما هیچ پیشرفتی نداشته باشید؛ در حقیقت با این شرایط باید خود را شکستخورده بدانید.
تصور کنید که در حال انجام کاری هستید و میخواهید آن را بهتر از هر کسی در جهان انجام میدهید و در نهایت یک روز کسی به شما میگوید که هیچ گامی در جهت پیشرفت بیشتر یا بهتر شدن برنداشتهاید و ناگهان همه از شما متنفر خواهند شد. مهم نیست که شما چه کسی باشید؛ این یک اتفاق اجتنابناپذیر است.
قضیه سامسونگ کاملا شبیه به این نیست، این کمپانی چند سالی است که از بهترینها به شمار میرود. منظورم از بهترین این است که این شرکت هزاران , هزاران میلیون درآمد دارد، در حالی که این مقدار میتواند هزاران و هزاران و هزاران میلیون باشد. سامسونگ هنوز به موقعیت حسادتبرانگیز خود در گذشته دست نیافته است؛ گوشیهای Galaxy S7 و S7 Edge پرچمداران بسیار قدرتمند و کمنظیری هستند ولی سامسونگ درگیر رقابتی فراتر از اینها است، نه تنها شرکتهای سازنده گوشیهای اندروید مثل هواوی، بلکه اپل هم که به تازگی گوشی جدیدی مجهز به صفحه نمایشی ۴ اینچی و آی پدی با صفحه ۱۰ اینچی را روانه بازار کرده است و هر دوی آنها بدون شک بسیار محبوب خواهند شد. میدانید چرا؟ چون برند Apple پشتوانهی آنهاست و از رقبای جدی سامسونگ به شمار میروند.
این شرایط برای سامسونگ ناامیدکننده نیست اما وقت آن رسیده است که این شرکت دست به اقدامی جدی و جسورانه بزند؛ به نظر شما چطور میشود اگر سامسونگ اندروید را ترک کرده و سیستم عمل تایزن را روی تمامی گوشیهای خود اجرا کند؟ این یک نظریه است که قصد داریم به آن بپردازیم و آن را بررسی کنیم، پس با ما همراه باشید.
طرح ریزی اساس کار:
سامسونگ در حالحاضر تعداد کمی تلفنهمراه با سیستم عامل Tizen دارد و تنوع آنها بسیار کم است و بدون شک رقیبی برای گوشیهای iphone یا دیگر پرچمداران به شمار نمیروند، اما این اقدام سامسونگ یک تجربه جدید به حساب میآید.
البته سامسونگ به اینگونه تلاشها معروف است اما تصور کنید که سامسونگ درآینده یک گوشی میانرده مجهز به سیستم عامل تایزن را ارائه کند، شاید Galaxy S8 یا S9 نوع دیگری از تایزن را اجرا کنند. بدون شک این اتفاق در آینده پیش خواهد آمد، اما دلایلی وجود دارد که اینکار را منطقی میکند.
در ابتدا باید گفت که سامسونگ مجبور به ادامه همکاری با گوگل نخواهد بود، البته این به معنای بد بودن Googleنیست و عدم امکان همکاری با آن نیست، ولی گوگل در این مسیر پیشنهاداتی برای سامسونگ دارد که میتواند آنها را بپذیرد اما در صورتی که این پیشنهادات خیلی مشکلساز نباشند. این در حالی است که سامسونگ بهطور کامل وابسته تمام تغییرات و علایق گوگل نیست، و این برخی کارها را برای به جلو شتافتن سامسونگ آسانتر خواهد کرد.
گام بعدی، برنامهها:
بعد از این، شرایط برنامهها بسیار مهم است. نرمافزارهایی که تایزن ارائه میدهد، زیاد گسترده و متنوع نیستند و قطعا شما نباید انتظار Google Play store را از آن داشته باشید. سامسونگ به میزبانی کردن در فروشگاه برنامههای خود آشنا است اما کامل کردن این فروشگاه با آنچه که مورد نیاز و ضروری است، خود میتواند یک چالش متفاوت باشد. البته راهحلهایی نیز در این زمینه وجود دارد؛ مثلا Open Mobile، گزارشها نشان میدهند که Samsung Z1 برنامه های خود را از طریق لایه همسازی برنامه های Open Mobile اجرا میکند. من تجربه کار با ACL بر روی webOS به واسطه ارتباطات بینالمللی Phoenix را دارم، در حقیقت PIC و OpenMobile رویای طولانی مدت من در مورد اجرای Netflix بر روی webOS را امکانپذیر ساختند. با توجه به این که من همیشه در مورد این تجربه تردید داشتم، اینکار بسیار لذتبخش بود.
به هر حال پاسخ لزوما ACL نیست. Blackberry تلاش کرد که اندروید را به طورکامل بر روی گوشی غیر اندرویدی خود اجرا کند و هرچند که عالی کار نمیکند اما بسیار جذاب است. ولی اگر سامسونگ Android را رها کرده و ۲۰ تا ۳۰ درصد هواداران اندروید را با خود همراه کند، توسعهدهندگان نرمافزار نیز ممکن است که دنبال کردن سامسونگ را در سر بپرورانند. این فرآیند زمانبر است و ACL میتواند به عنوان یک راهحل به کاربرده شود و این امکانپذیر است که سامسونگ با وجود تمام مشکلات قابل پیشبینی، در این مسیر مقاومت کند.
اگر ما در طول هفت سال گذشته چیزی را یاد گرفته باشیم این است که برنامهها بسترهای نرمافزاری را به وجود میآورند. اگر پلتفرم شما کمبود برنامه دارد پس این یک بستر رو به مرگ است، این همانچیزی است که Palm را از بین برد، BlackBerry را تا حد زیادی به سراشیبی نزول کشاند و در حال از بین بردن Microsoft است. در این میان بازندگانی مثل Symbian، Jolla و… نیز وجود دارند.
کابران تمایل دارند که کارهای متفاوتی را روی تلفن همراه خود انجام دهند و اگر موفق به انجام آن نشوند، به جایی میروند که این خواستهها را محقق کند و سامسونگ هم باید این موضوع را بداند، این ایده تغییر سیستمعامل به هرجا که نفوذ کند، این نیاز بهوجود خواهد آمد که اینکار باید به آرامی و محتاطانه انجام شود.
تبدیل شدن به یک نیروی قدرتمند:
اما اگر سامسونگ در نهایت بتواند همه چیز را (سخت افزار، نرم افزار، فروشگاه نرم افزار، و سیستم پرداخت تلفن همراه ) را تحت کنترل خود بگیرد، تنها به نقطهای رسیده که یک شرکت موفق شده به آن دست یابد. اتفاقا آن شرکت، بزرگترین رقیب سامسونگ است و این دیوانگی نیست که اگر سامسونگ بخواهد از این رقیب جلو بزند.